Czynniki wpływające na wydajność węglika wolframu:
Spoiwo:
Większość poziomów węglika wolframu to kobalt, a innym klejem jest nikiel. Ilość kleju jest bardzo ważnym czynnikiem decydującym o wydajności każdego poziomu. Z doświadczenia wynika, że im niższa zawartość kobaltu, tym twardszy materiał.
Ilość kobaltu:
Z doświadczenia wynika, że im niższa zawartość kobaltu, tym twardszy materiał. Po dodaniu większej ilości kobaltu staje się on bardziej miękki i bardziej odporny na uderzenia. Ponieważ im mniej doda się kobaltu, tym lepsza jest jego odporność na ścieranie, ale łatwiej jest go złamać przy uderzeniu.
Rozmiar granulki:
Rozmiar stosowanych przez nas cząstek mikronowych wynosi od 0,2 do 0,6, czyli jest twardszy niż standardowe cząstki o tej samej zawartości kobaltu. Rozmiar cząstek mikronów jest bardziej jednolity, co poprawia wytrzymałość i wytrzymałość węglika. Mniejsze cząstki mają lepszą odporność na zużycie, a większe cząstki mają lepszą odporność na uderzenia. Węglik wolframu z wyjątkowo drobnymi cząstkami zapewnia bardzo wysoką twardość, podczas gdy ultragrube cząstki są najbardziej odpowiednie do zastosowań wymagających ekstremalnie dużego zużycia i uderzeń.
Minimalna pozioma wytrzymałość na pękanie (TRS), TRS to wskaźnik służący do pomiaru wytrzymałości węglika wolframu, która wzrasta wraz ze wzrostem zawartości kobaltu.
Gęstość:
Gęstość określa się jako stosunek jakości do objętości, który zwykle wyraża się jako G/CM3. Wysoka gęstość oznacza lepszą odporność na ścieranie i wytrzymały węglik wolframu. Zwykle uzyskują dłuższe zużycie i lepszy efekt polerowania. Żadna zawartość procentowa kobaltu ani wielkość cząstek nie może oddzielnie określić wydajności tego poziomu. Zmieniając wielkość cząstek i zawartość procentową kobaltu, można zwiększyć twardość twardego stopu.
Mieszany materiał:
Węglik wolframu jest znacznie szybszy niż stal narzędziowa. Wraz ze wzrostem zawartości kleju przewodność cieplna maleje.
Technologia produkcji:
Wysoka odporność na korozję (węglik wolframu jest niezwykle stabilną substancją, która nie utlenia się na powietrzu w temperaturze pokojowej)
